Een voorstel dat voortkomt uit de intieme indrukken van de kunstenaars en wordt weerspiegeld in hun eigen
bijzondere interpretatie, met de gitaar als belangrijkste voertuig en dans als figuratieve taal.
María en Irene bieden een reis door composities verspreid over de tijd (Scarlatti, Albeniz, Feliu ...), composities die getuigen van een natuurlijke fusie tussen flamenco, klassieke opleiding en een nauwe relatie met Andalusische folklore, omdat in beide, flamenco en klassieke dans vloeien door elkaar: María, klassiek gitariste en flamencozangeres. Irene: danseres die zowel in traditionele als klassieke Spaanse dansen is opgeleid.

De veelzijdigheid van twee artistieke vertolkers, samen met een zorgvuldig geselecteerd repertoire, nemen ons mee naar hun specifieke visie op kunst; want wat is kunst anders dan een uniek gezichtspunt?